Het verhaal van Denise Stolker

In de IB-Kweekvijver voelt Denise Stolker zich als een vis in het water. Na 16 jaar voor de klas te hebben gestaan, waagde ze de sprong in het diepe door te solliciteren naar de functie van IB’er. Inmiddels is Denise halverwege haar opleiding en werkt ze als IB’er op de Klaverweide. Hoe druk heeft Denise het en hoe is het om IB’er te zijn?

Wie is Denise Stolker?

Denise Stolker is een voormalig leerkracht. Ze is 38 jaar, moeder van twee kinderen en heeft een man. Dat is Denise in een notendop. Ik heb altijd in het onderwijs gewerkt; zelfs 16 jaar op dezelfde school, de Caleidoscoop.

‘Daar stond ik als leerkracht voor de klas, vooral voor de groepen 1 t/m 4. Voor de klas staan deed ik nog steeds vol passie, maar ik merkte dat ik, naast het lesgeven, meer uitdaging probeerde te zoeken in andere dingen. Ik wil mezelf heel graag blijven ontwikkelen en was voortdurend bezig met vragen als: hoe kunnen we het onderwijs zo inrichten dat alle leerlingen betrokken blijven, hoe kunnen we leerlingen en leerkrachten begeleiden bij leerprocessen, hoe kunnen we toetsen zo goed mogelijk analyseren en verwerken? Ik was op zoek naar meer uitdaging. De IB-Kweekvijver sloot daar perfect bij aan.’

‘Vanaf dag 1 besefte ik dat het de beste beslissing was die ik had kunnen nemen.’

De IB-Kweekvijver dus. Waarom past dit traject goed bij jou?

Ik was toe aan een volgende stap. Allebei mijn kinderen zaten op school; een mooi moment voor mij dus om me verder te gaan ontwikkelen! Dat was de reden dat ik besloot te solliciteren voor de IB Kweekvijver. Tegelijkertijd besloot ik na 16 jaar Caleidoscoop van school te switchen. Ik ging in een andere rol werken, dus kon ik mijn horizon meteen wat verbreden door op een andere school te starten. Ik zag een vacature op de Klaverweide voor een Intern Begeleider onderbouw. Dat mocht ook iemand zijn die bezig was met de opleiding of die nog moest starten. Zoals in mijn geval. Ik ben in het diepe gesprongen, op een nieuwe school gestart en eigenlijk ook meteen in de rol van IB’er. Het was daarna nog even spannend of ik werd aangenomen voor de opleiding van de IB-Kweekvijver, maar dat is ook goedgekomen. “De enige reden om je niet aan te nemen, is dat we dan een fantastische leerkracht gaan missen!” Dat zeiden ze aan de telefoon. Een mooier compliment kon ik niet krijgen, toch?

Hoe bevalt de functie van IB’er je?

Toen ik begon, dacht ik: “Oh, dit wordt heel spannend! Ik ken de school helemaal niet, ik ken de kinderen en leerkrachten niet. Is het wel verstandig wat ik heb gedaan?” Maar vanaf dag 1 besefte ik dat het de beste beslissing was die ik had kunnen nemen. Ik ben heel warm ontvangen in het team. Op mijn eerste dag ben ik ook meteen de klassen ingegaan om de kinderen te leren kennen. Ik vind het fijn om bij alle namen een gezicht te hebben. Dat heb ik vanaf het begin opgebouwd om vertrouwd te raken op de school. Daarnaast heb ik een interim IB’er naast me staan die me wegwijs maakt in het IB-schap. Erg fijn! Inmiddels heb ik groep 1 t/m 4 onder me en doe ik alle taken die bij een IB’er horen. Samen met een andere IB’er, die in november gestart is. Ook van hem leer ik een hele hoop.

‘Ze moeten weten dat ze altijd bij me terecht kunnen.’

Hoe gaat het met je opleiding en is deze goed te combineren met je werk als IB’er?

Ik ben nu op de helft. De IB-opleiding is zo opgemaakt dat je in principe stage loopt bij een IB’er en dat je in de tijd dat je stage loopt, ook opdrachten doet. Maar dat doe ik niet. Ik heb ervoor gekozen om meteen als IB’er te gaan werken. En dat is een keuze die ik nog steeds zou maken. Het is wel best lastig om een goede balans te vinden tussen mijn werk, de opdrachten die ik voor de opleiding moet doen, en mijn gezin. Die combinatie is best pittig. Veel en goed plannen dus. Ik probeer de opdrachten van de opleiding zodanig aan te passen dat ik ze meteen in de praktijk kan gebruiken. Ik mag er best zelf vorm aangeven; dat is heel prettig. Er is natuurlijk wel een leidraad waar ik me aan moet houden, maar ze staan er wel voor open dat ik goed kijk naar wat past bij mijn ontwikkeling en bij mijn school. Zodat ik niet iets maak waar ik uiteindelijk niets mee kan. De opleiding is erop gericht dat je wordt meegenomen door een IB’er. Dat heb ik dan niet. Maar gelukkig kan ik alles vragen aan de interim IB’er, mijn collega IB’er en aan de directie. Ik leer ontzettend veel in de praktijk. En dat neem ik weer mee naar de opleiding.

Wat doet een IB’er eigenlijk?

Een IB’er heeft coördinerende en begeleidende taken en is verantwoordelijk voor het coördineren en uitvoeren van het zorgbeleid op school. Zo doe ik bijvoorbeeld groeps- en leerlingobservaties en geef ik leiding aan de groeps- en leerlingbesprekingen. Ook het voeren van opbrengstgesprekken hoort hierbij.De IB’er kijkt welke hulp en zorg de school kan bieden en waar er eventueel externe partijen nodig zijn. Als IB’er probeer ik met een brede blik te kijken en bij te dragen aan een goed onderwijs- en ondersteuningsklimaat.

Welke eigenschappen maken jou een goede IB’er?

Welke eigenschappen? Ik kan goed plannen. Ik ben open en positief. Mensen kunnen mij vertrouwen. Ik ben gestructureerd; dat is ook wel prettig. Allemaal eigenschappen die goed van pas komen als IB’er, denk ik. Verder is het een groot voordeel dat ik zelf van de werkvloer kom. Ik weet wat er speelt in klassen, dus wat dat betreft heb ik ook een connectie met collega’s. Toen ik zelf voor de klas stond, ben ik leerteamcoördinator geweest. Vanuit de UVA liep er een onderzoek naar gelijke onderwijskansen en ik coördineerde dat onderzoek bij ons op school. Vanuit mijn rol als leerkracht was ik dus al bezig met het meenemen van collega’s in een proces. En dat zie ik nu weer terug in mijn eigen werk.

Wat doe jij over 10 jaar?

Dan ben ik nog steeds IB’er! Het heeft me veel energie gekost, dus dat ga ik nog wel even doorzetten, ha, ha. Nee, hoor, geintje. Ik vind het heel mooi werk, waarbij ik iets kan doen voor een ander. Voor de klas staan vond ik al super. Ook als IB’er wil ik dichtbij staan. Iemand die kinderen bij naam kent. Dat, als ik met een leerkracht in gesprek ga, ik weet over wie het gaat. Dat heb ik altijd gedaan en dat hou ik als IB’er ook prima vol.

Zijn er aspecten die je vanuit je werk als IB’er thuis ook toepast of omgekeerd?

Naar mijn eigen kinderen toe ben ik altijd liefdevol, meelevend en duidelijk. Ik spreek altijd mijn verwachtingen uit. Ja, en verder… Ik ben betrokken bij wat mijn kinderen doen en hebben gedaan. Dat zijn wel dingen die ik in mijn werk goed kan gebruiken. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is dat ze weten dat ze me kunnen vertrouwen, dat ze altijd naar me toe kunnen komen. Dat geldt thuis, maar ook voor de leerlingen en leerkrachten op school. Ze moeten weten dat ze altijd bij me terecht kunnen. Een warme, open houding, daar sta ik voor.

We krijgen helaas de laatste tijd ook veel te maken met kinderen met een moeilijke thuissituatie. Het is dan juist ontzettend belangrijk dat school ze een veilige en stabiele basis kan bieden en ze van daaruit tot leren laat komen. Als ik daar ook maar een heel klein deel aan kan bijdragen, dan is dat het mooiste wat er is. Dat weet ik zeker!”