Recht uit het hart
Dat ze met kinderen wilde blijven werken, wist Janiek zeker. Haar besluit om vanuit de zorg over te stappen naar het onderwijs, was dan ook een weloverwogen keuze. Een keuze recht uit het hart…
Vertel eens wat over jezelf
“Samen met mijn vriend en twee konijnen woon ik nu een jaar of vier in Almere. Na mijn HAVO-diploma heb ik erg getwijfeld of ik verpleegkundige of juf wilde worden. Ik heb destijds voor de zorg gekozen en in Groningen de opleiding verpleegkunde gedaan. Omdat ik graag met kinderen wilde werken, heb ik me na een tijdje gespecialiseerd tot kinderverpleegkundige. Oorspronkelijk kom ik uit Friesland. Omdat mijn zus in Almere woonde en ik in het AMC in Amsterdam ging werken, ben ik ook in Almere terechtgekomen.
Waarom heb je de zorg achter je gelaten?
Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet negatief ben over de zorg. Het is echt een prachtig beroep. Binnen de zorg heb ik vrij snel voor kinderen gekozen, omdat ik daar heel erg verbinding mee voelde. Het is natuurlijk heel mooi dat ik de kinderen kon helpen, maar ik zag vaak de verdrietige dingen. Ik miste een groot deel. Ik ben toen weer opnieuw gaan bekijken wat ik nou precies miste in mijn beroep. Alles wees eigenlijk in één richting: ik wilde juf worden.
Toch vond ik het ook wel spannend. Ik was gewend aan onregelmatige werktijden en weinig flexibiliteit in mijn baan. Ik moest bijvoorbeeld vaak werken met de feestdagen, waardoor ik niet met familie kon zijn. Het onderwijs is echt het tegenovergestelde. Nu heb ik regelmatige werktijden en veel vakanties. Wennen dus, maar wel genieten.
Waarom past het onderwijs goed bij jou?
Kinderen zijn puur en oprecht. Ik krijg ontzettend veel energie van de verbinding die ik met kinderen voel. En van hun manier van communiceren, verbaal, maar ook non-verbaal. Bovendien kunnen wij als volwassenen veel van kinderen leren. Kinderen kijken op een heel andere manier naar iets en dan denk ik soms: je hebt gewoon gelijk!
Waar sta jij nu in het zij-instroomtraject?
Toevallig heb ik net mijn contract ondertekend. Ik ben dus pas net begonnen met het traject. Vóór mijn assessment heb ik een paar dagen meegelopen op een school. Daar kreeg ik hulp bij het voorbereiden van een les en heb ik ook les gegeven. Op dit moment sta ik drie dagen per week voor de klas, op basisschool de Compositie. Één dag sta ik alleen voor groep 1/2, één dag sta ik samen met een andere juf voor groep 1/2 en één dag heb ik een ondersteunende rol in groep 5. Ook heb ik één betaalde studiedag. Deze dag kan je op verschillende manieren invullen. Je kan bijvoorbeeld extra verdieping zoeken op school in een andere groep of thuis een toets voorbereiden.
‘Ik denk dat je soms gewoon in het diepe moet springen. Er is altijd wel iemand die je opvangt.’
Kan jij verschillen en/of overeenkomsten noemen tussen zorg en onderwijs?
Werken met kinderen, dat is voor mij de grootste overeenkomst! Het grootste verschil is dat ik voorheen met zieke kinderen werkte en nu met gezonde kinderen. Op school heb ik geen zorgfunctie, maar een voorbeeldfunctie. In beide beroepen ben ik er voor de kinderen. Maar iemand troosten en pleisters plakken horen er op school natuurlijk ook bij…
Heb je nog tips voor nieuwe zij-instromers?
Nadat ik besloten had de zorg te verlaten, hoorde ik regelmatig: ‘Dat jij dat durft! Wat knap van je! Had je net zo’n goede baan en dan ga je weg!’ Ik denk dat je soms gewoon in het diepe moet springen. Er is altijd wel iemand die je opvangt. De mensen die dichtbij staan, zullen er altijd voor je zijn. Als je heel graag iets wil doen, trek je dan niets aan van de mensen om je heen, maar maak je eigen keuze. Volg je hart!
Hoe zie jij jezelf over vijf jaar?
Dan hoop ik dat ik een leuke, lieve juf ben. Een juf waar de kinderen zich veilig bij voelen en het fijn hebben. Ik zou het geweldig vinden als de kinderen ’s ochtends, als ze wakker worden, zin hebben om naar school te gaan. En als ze in de middag thuiskomen, vertellen dat ze een leuke dag hebben gehad.”
