Waardering, dat is voor Anna Dasbach het sleutelwoord. Door haar ad PEP-opleiding te betalen, voelde en wist Anna dat men zag dat ze meer in haar mars had. En dat heeft ze laten zien. Binnen twee jaar slaagde ze voor de Ad PEP. Het Pabo doorstroomtraject is nu de volgende stap.
Wie is Anna Dasbach?
“Ik ben 28 jaar en ik woon in Almere Muziekwijk. Vier dagen per week sta ik voor groep 1, bij de kleuters dus, op OBS Bommelstein. Daar heb ik het enorm naar mijn zin! Twee jaar geleden ben ik gestart met de ad PEP-opleiding. En die heb ik inmiddels afgerond. Ik heb nét gehoord dat ik mijn laatste vak gehaald heb. Heel fijn! En nu ga ik weer verder met de volgende opleiding. Na de vakantie ga ik een doorstroomtraject Pabo doen, van twee jaar. Als het goed gaat, heb ik dus straks in vier jaar tijd twee diploma’s. In mijn vrije tijd vind ik het lekker om te wandelen, buiten te zijn, creatief bezig te zijn. Gewoon ontspannen dus.
‘Het belangrijkste van de betaalde opleiding is voor mij dat ik me hierdoor gewaardeerd voelde. Ik werd gezien door ASG en door de school.’
Vind jij het een voordeel, werken en leren tegelijk?
De afgelopen twee jaar stond ik van maandag tot en met donderdag voor de klas en ging ik op vrijdag naar de opleiding. Straks, als ik de Pabo ga doen, wordt dat wel anders. Dan ga ik op dinsdagavond naar school. Dat wordt wel even wennen, verwacht ik. De nood is hoog in Almere; er zijn veel te weinig leerkrachten. Ik werk nu wel al als leerkracht, maar ben het formeel nog niet. Ik wil heel graag mijn diploma halen, zodat ik straks ook echt bevoegd leerkracht ben. Daar hebben ze bij ASG echt op ingezet. Voor de klas staan en tegelijkertijd leren. Zo kan ik vast ervaring opdoen voor de klas, terwijl ik mijn papieren haal.
Een gesubsidieerde opleiding; dat was een mooie kans, lijkt me?
Nou, zeker! Mijn opleiding is betaald door ASG, de stichting waar ik voor werk. Én ik kreeg een betaalde studiedag per week. Ik ben ontzettend blij met de kans die ik gekregen heb van ASG om de opleiding te mogen doen. Ik wilde al heel erg lang voor de klas staan en heb ook heel veel stage gelopen in het onderwijs. Ooit heb ik al een jaar Pabo gedaan, maar dat is toen niet gelukt vanwege de rekentoets. Het belangrijkste van de betaalde opleiding is voor mij dat ik me hierdoor gewaardeerd voelde. Ik werd gezien door ASG en door de school. In het begin deed ik ondersteunende taken, maar zij vonden en zagen dat ik méér kon. Ze stelden voor om te beginnen met de tweejarige ad PEP-opleiding. Dan had ik iets meer ruimte voor bijvoorbeeld de rekentoets, de Wiscat. Na mijn ad PEP kon ik dan de Pabo in twee jaar doen. Aan het eind van de rit zou ik dan hetzelfde hebben als na vier jaar Pabo. Maar met twee diploma’s. Dat vond ik een prima plan. Zij hebben mijn potenties gezien; daar ben ik vooral heel blij mee. En dankbaar voor. Anders was het waarschijnlijk een stuk moeilijker geweest om te komen tot waar ik nu sta. En ja, financieel gezien was het natuurlijk superfijn dat de opleiding gesubsidieerd was. Ik woon op mezelf, zorg voor mezelf. Over het geld hoefde ik me nu geen zorgen te maken.
‘Zo kan ik vast ervaring opdoen voor de klas, terwijl ik mijn papieren haal.’
Hoe bevalt het je tot nu toe?
Het was best pittig, ha ha. Zeker het eerste jaar. Dan moet je toch je draai vinden en een balans zoeken tussen werken, studeren en privéleven. Dat vond ik een behoorlijke uitdaging. Ik moest heel bewust soms kiezen om bijvoorbeeld eerder weg te gaan van mijn werk en mijn werkzaamheden daar neer te leggen om thuis te gaan studeren. Ik wilde natuurlijk mijn diploma halen. Het is echt een wisselwerking. Soms hier wat inleveren om aan de andere kant juist extra tijd te investeren en omgekeerd. Heel veel communiceren ook, met de directie, mijn werkplek enz. Maar het werk vind ik echt geweldig. Ik vind het superleuk om voor de groep te staan, vooral groep 1/2, de kleuters. Hoe zij leren, het sociale aspect waar je mee bezig bent, heerlijk! Daar geniet ik volop van.
‘Over het geld hoefde ik me nu geen zorgen te maken.’
Wat zijn jouw toekomstplannen? Waar sta je over vijf jaar, denk je?
Dan hoop ik lekker voor de klas te staan en al mijn tijd in de kinderen te kunnen steken. En verder…Ja, ik hoop dan ook iets meer rust en tijd voor mezelf te hebben. Daardoor heb ik dan ook meer rust en tijd voor de kinderen. Omdat ik nu studeer, moet ik mijn aandacht verdelen. Voor mijn gevoel kan ik de kinderen nu iets minder geven dan ik zou willen. Als ik verder in de toekomst kijk, dan zou ik meer in de richting van gedrag willen. Ik zou me graag ontwikkelen tot bijvoorbeeld gedragsspecialist, iemand die zich binnen school echt met het gedrag van kinderen bezighoudt. Daarin wil ik zeker nog groeien.”
