Het verhaal van Liesbeth Dusseljee: Bezige bij

Dat Liesbeth Dusseljee van aanpakken weet, dat is zeker. Als onderwijsassistent maakte ze haar entree op de Droomspiegel in Almere. Maar inmiddels is haar takenpakket daar aardig uitgebreid. Voor de klas staan, Remedial Teaching, event manager, ad PEP-opleiding; Liesbeth doet het gewoon. En ze is nog lang niet klaar. Welke plannen heeft deze bezige bij nog?

Wie is Liesbeth Dusseljee

“Ik ben 32 jaar en woon in Almere. Na de middelbare school ben ik gestart met de opleiding verpleegkunde. Verpleegkundige worden, dat was namelijk mijn droom. Helaas is dat niet gelukt. Het was een pittige opleiding en ik ben niet zo’n held met studieboeken. Maar wat moest ik dan? Ik wilde  graag met kinderen werken. Mijn moeder, zus, opa en tante werkten allemaal met veel plezier in het onderwijs, dus ik wist hoe leuk dat was. Wat was er dan logischer dan zelf ook het onderwijs in te gaan? Ik besloot de opleiding tot onderwijsassistent te gaan doen. Na mijn opleiding kon ik niet meteen een baan vinden in het onderwijs, door bezuinigingen. Ik heb toen op meerdere plekken gewerkt: in een supermarkt, op een camping in het buitenland en ook nog heel kort in de kinderopvang. Via mijn zus, die op de Droomspiegel werkte, ben ik hier terechtgekomen. En inmiddels werk ik hier al zes jaar. Met heel veel plezier.”

Je werkt al zes jaar op de Droomspiegel; wat doe je daar allemaal?

Officieel was ik onderwijsassistent, maar de afgelopen jaren stond ik steeds twee of drie dagen per week voor groep 1/2. Sinds begin van dit schooljaar sta ik één dag per week voor een kleutergroep. Eigenlijk twee dagen, maar omdat we naar een vierdaagse lesweek zijn gegaan, sta ik één dag voor de klas.

‘Op de Droomspiegel is dit schooljaar een vierdaagse lesweek. De kinderen gaan vijf dagen naar school, maar hebben één dag een ‘Anders Organiseren lesprogramma’. Dat wordt bijvoorbeeld ingevuld met extra gym, drama, muziek en techniek. Die lessen worden gegeven door experts van buiten de school.’

“De andere dagen van de week geef ik RT (Remedial Teaching). Dat betekent dat je kinderen in kleine groepjes of individueel extra ondersteuning geeft op o.a. het gebied van rekenen, lezen of taal. Verder ben ik event manager. Dit houdt in dat ik na 14.00 uur inzetbaar ben om alle feesten en activiteiten in diverse commissies te organiseren. Denk bijvoorbeeld aan kerst, Pasen en carnaval. Door alle commissies heb ik ook een kort lijntje met de oudervereniging, waar ik regelmatig aanschuif. Dan zit ik nog in de ‘Lief en leed-commissie’. Samen met een collega regel ik een presentje, bloemetje of kaartje voor een collega die bevallen is, getrouwd is, langdurig ziek is, afscheid neemt van het schoolteam, met verlof gaat en ga zo maar door. Ook regel ik de bestellingen voor de magazijnen en zorg ik ervoor dat deze netjes en aangevuld blijven. Naast dit alles, ben ik vorig schooljaar gestart met de ad PEP-opleiding. Genoeg te doen dus!”

‘De afwisseling! Ja, dat vind ik echt het leukste!’

Waarom besloot je de ad PEP-opleiding te gaan doen?

“Op school hadden ze het al een paar keer aan me gevraagd, maar ik twijfelde een beetje. Na heel wat jaren weer de schoolboeken in; vind ik dat wel leuk, heb ik daar wel zin in, gaat me dat wel lukken? Ik heb mensen om advies en naar ervaringen gevraagd. En uiteindelijk toch ‘ja’ gezegd. “Ik ga het gewoon doen!” En nu ben ik al ruim over de helft. Eind van het schooljaar hoop ik de opleiding af te ronden.”

Is het te doen voor jou, de opleiding in combinatie met je werk?

“Ehm…..ja en nee! De opleiding is niet zozeer moeilijk, maar wel heel veel. Naast mijn studie en werk heb ik geen gezin, waar ik voor moet zorgen. In mijn geval, zonder gezin, is het te doen. Normaal werk ik vijf dagen. Nu, tijdens mijn opleiding, werk ik vier dagen en ga ik één dag naar school. Tussen de werkzaamheden door, moet ik leren en doe ik mijn schoolopdrachten. Vaak zijn dat praktijkopdrachten, maar ook verslagen, waar ik geen leerlingen voor nodig heb. Dat komt er nog extra bij. Als ik eerlijk ben, neem ik nu eigenlijk te veel hooi op mijn vork. Studeren en al mijn taken op de werkvloer 100% doen, dat lukt niet. Ik heb daarom bij de directie en collega’s aangegeven dat ik extra hulp nodig heb bij alle taken, omdat ik anders echt in de knoei kom met mijn schoolopdrachten.”

Wat vind je het leukste van je werk?

“De afwisseling! Ja, dat vind ik echt het leukste! Het geven van de RT vind ik ontzettend belangrijk voor het begeleiden van individuele leerlingen die dat echt nodig hebben. Maar het meeste plezier haal ik uit de combinatie en afwisseling van mijn taken! De ene dag sta ik voor de klas, de andere dag geef ik RT en ben ik ’s middags bezig met alle commissies, dan moet ik weer een keertje invallen in een groep… Verder ken ik in principe alle leerlingen hier. Dat vind ik ook superleuk. Dat komt met name omdat ik de afgelopen jaren steeds de groepen 1 heb gedraaid en her en der ben bijgesprongen in verschillende groepen.”

‘Het voelt voor mij als een bevestiging dat ik het goed doe, dat ik gewaardeerd word’.

Wat heb je de afgelopen jaren geleerd?

“Oehhhhh, lastig. Dat is heel breed. Ik denk dat dat vooral ervaring is. Zien hoe andere collega’s bepaalde dingen doen en aanpakken. Afkijken en gewoon doen. Daar leer ik nog steeds heel veel van. Maar ook, als ik naar mijn opleiding kijk, didactiek. In mijn opleiding tot onderwijsassistent heb ik hier al aspecten van geleerd, maar nu krijg ik echt een stukje verdieping. Hoe ziet een plan van aanpak eruit waarmee je een leerling gaat begeleiden? Hoe formuleer je de doelen zo SMART mogelijk? Wat heeft een leerling nodig? Veel meer de verdieping in dan bij de opleiding tot onderwijsassistent dus.

Oh ja, ik weet nog iets. Ik heb wel eens stage gelopen op een school, waar ik me echt ‘de stagiair’ voelde. Vanaf het moment dat ik hier op de Droomspiegel binnenkwam, voelde ik me totaal niet minder dan iemand met een andere, hogere functie. Er zijn best wat collega’s die tegen me zeggen: “Meid, waarom ga je de PABO niet doen? Je zou het zo goed doen!” Die ambitie heb ik absoluut niet, hoor. Maar het voelt voor mij wel als een bevestiging dat ik het goed doe, dat ik gewaardeerd word. Ik heb het hier gewoon enorm naar mijn zin.”

‘Nee’ zeggen was dus het plan, maar het werd ‘ja’!

Welke sterke punten komen jou goed van pas in je werk, nu en straks als leerkrachtondersteuner?

Flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Ik heb natuurlijk al veel afwisseling in mijn werkzaamheden. Daarnaast kan elke dag opeens anders zijn. Als ik hier om 08.00 uur binnenkom met plan A en het wordt opeens plan B, dan kan ik snel omschakelen en me aanpassen aan de nieuwe situatie. Verder ben ik geduldig. En ik ben een doorzetter. Soms denk ik tijdens het studeren wel eens: “Waar ben ik aan begonnen?” Maar ik ga wel gewoon door. Zorgzaam, dat ben ik ook. Voor de kinderen, maar ook voor collega’s. En misschien iets minder voor mezelf, ha ha. Zo viel er vorig jaar een collega weg en kwam een groep twee dagen zonder leerkracht te zitten. Best een pittige groep was het. Ik heb een tijdje ingevallen en kreeg vervolgens de vraag of ik twee dagen voor de groep wilde blijven staan. Dat wilde ik eigenlijk niet, met het oog op mijn studie en alle andere werkzaamheden. Ik wilde niet dat de collega die mijn duo zou worden, als er niemand naast haar zou staan, eraan onderdoor zou gaan. ‘Nee zeggen’ was dus het plan, maar het werd ‘ja’. Om een beetje voor mijn collega te zorgen.

Wat zijn jouw ambities voor de komende jaren?

“Ja, daar zit ik zelf de laatste tijd ook wel over na te denken. Wat ga ik doen als ik straks mijn papiertje heb? Ga ik me nog verder ontwikkelen? De PABO wordt het in elk geval niet, vanwege de studie en de hoge werkdruk, waarbij je ook veel met administratieve taken bezig bent. Bovendien zou de afwisseling van taken, die ik nu juist zo leuk vind, dan wegvallen. Vorig jaar werd er in een  gastcollege aandacht besteed aan logopedie. Best leuk, maar volgens mij een pittige opleiding.
 
Een van mijn collega’s, die bijna met pensioen gaat, is een MRT-er. Oftewel een Motorisch Remedial Teacher. Zij is gespecialiseerd op het motorische vlak. Dat vind ik erg interessant. Ook daar hoort natuurlijk een  opleiding bij, maar die zie ik mezelf nog wel een keer doen. Dan moet ik wel de gelegenheid krijgen om MRT hier op school te kunnen toepassen. Misschien dat dus! Ja, dat lijkt me wel wat voor de toekomst! Maar voorlopig ga ik vrolijk verder. Mijn opleiding afronden en aan de slag als leerkrachtondersteuner. Daar kijk ik naar uit!”